Huiselijk geweld in coronatijd
Alhoewel het geweld op straat afneemt, neemt het geweld tegen vrouwen juist toe.
En dat is opmerkelijk te noemen.
Meest geweldadige landen
In landen zoals Zuid-Afrika, Brazilië, Peru en andere Zui-Amerikaanse landen is altijd veel geweld geweest.
Door de lock down is in een aantal landen het geweld op straat verminderd met maar liefst 80%.
Een medewerker van een begrafenisonerneming uit Peru vertelde dat hij in deze coronatijd zelfs een pauze kon houden van 6 uur terwijl normaliter gemiddeld 16 slachtoffers per dag bij hem werden gebracht.
In Chicago, een zeer gewelddadige stad, is het aantal incidenten, met name waar drugs een rol speelde, gedaald met 40%.
Wereldwijd neemt dus het geweld op straat af.
Huiselijk geweld neemt toe
Je zou denken dat de afname van geweld wereldwijd goed nieuws is, ware het niet dat het geweld zich nu uitbreidt binnenshuis.
Huiselijk geweld is wereldwijd zo sterk toegenomen dat de VN heeft opgeroepen om met maatregelen te komen.
Ook in Nederland loopt er op dit moment een campagne van de overheid.
Vrouwen zijn meer en meer slachtoffer van deze vorm van geweld, doorgaans gepleegd door mannen.
Is het zo dat die mannen zich nu botvieren op hun vrouw omdat ze in lockdown zitten?
Of is er een andere reden? Bijvoorbeeld omdat men door de lockdown nu verplicht is 24/7 bij elkaar op de lip te zitten?
Maar dan nog: hoe kan het dat mannen vaker geweld toepassen op hun partner dan andersom?
Waarom neemt huiselijk geweld niet af ondanks alle campagnes?
Melden van huiselijk geweld
Overal en in elke campagne wordt er opgeroepen om huiselijk geweld te melden.
Dit kan bijvoorbeeld bij Veilig Thuis maar je kunt ook op de website van Safe Women kijken.
Is er accuut hulp nodig bel dan de politie.
Ervaringen van slachtoffers
Vuilniszakken
Murielle zit thuis vanwege het Covid-virus. Ze werkt normaliter in de horeca maar die zit op slot.
Haar man, die bij een financiële instelling werkt, is verplicht thuis te werken.
Ze zitten 24/7 bij elkaar thuis want ze zijn voorzichtig met het naar buiten gaan omdat ze een zorgintensief kind hebben.
Afgelopen maand is Murielle meerdere malen mishandeld door haar man.
Zo heeft hij haar bespuugd, gechopt en geslagen.
Uitgescholden voor hoer en tijdens het laatste incident heeft hij een volle pot koffie over haar heen gegooid.
Op de vraag waarom ze geen aangifte doet zegt ze van hem te houden. “Hij is soms ook attent en lief. Bovendien schaam ik mij dood, dus ik ga dit niet melden. Ik hoop dat hij wat rustiger wordt zodra de lockdown is opgeheven.”
Terras in de brand
Tijdens het mooie weer kan het gezin in de tuin zitten.
Vanwege het verlies van zijn baan, is de man nu hele dagen thuis.
Hij drinkt overmatig alcohol, is depressief en er valt geen land mee te bezeilen.
De vrouw houdt zich rustig maar loopt op eieren. Ieder woord of opmerking kan verkeerd vallen.
De man en vrouw hebben nu drie jaar een relatie maar de gevallen van huiselijk geweld en intimidatie worden alleen maar erger.
Hij heeft haar tegen haar enkels getrapt, heeft de fietsen in de sloot gegooid en na een avondje bij het kampvuur heeft hij bakstenen naar haar gegooid.
Tijdens het laatste incident heeft hij het overdekte terras in de brand weten te steken.
De politie heeft hem opgehaald en hij heeft 1 nacht in de cel gezeten maar de vrouw weigert aangifte te doen.
Op de vraag waarom ze geen aangifte doet zegt ze: ” Het is vast tijdelijk. Ik snap hem wel, het is voor hem zwaar om thuis te zitten nu hij zijn baan is verloren. Maar ik snap niet waarom hij mij dan slaat. Vroeger had ik dit nooit goed gevonden.
Ik had altijd een mening over vrouwen die te maken hadden met een gewelddadige partner. Nu ben ik er zelf één. Ik weet niet waarom ik geen aangifte heb gedaan. Misschien omdat ik bang ben voor represailles? Angst? En ja, de schaamte…”
Gisteren heb ik een gesprek gehad met een dochter van een alleenstaande moeder die het nu zwaar te verduren heeft.
Scheldpartijen zijn aan de orde van de dag en de moeder wordt regelmatig geslagen.
Haar dochter vertelt mij dat het allemaal geen zin meer heeft.
“Mijn moeder weet dat hij gewelddadig is maar ze wil geen aangifte doen. Wat kan ik doen? Ik kan niks doen. Ik wil hem de deur uittrappen maar dat wil mijn moeder niet.
Ik heb zelfs gezegd dat ze de politie moet bellen maar ze wil helemaal niks. Weet je hoe machteloos ik sta?”
Hoe lossen wij dit op
De oplossing ligt niet 1,2,3 voor de hand.
Vrouwen die weigeren aangifte of melding te doen blijven in de gewelddadige cirkel.
En soms mondt dat uit tot moord.
Enkele jaren geleden heb ik van dichtbij een sterfgeval meegemaakt. Onder het oog van de kinderen werd deze moeder vermoord.
In deze tijd van corona hou ik mijn hart vast; het geweld zal blijven toenemen.
Op de site van de overheid staat dat je goed op de signalen moet letten en eventueel in gesprek moet gaan.
Maar daarmee is het geweld nog niet gestopt.
Het geweld stopt al de vrouw te overtuigen is dat zij niet in een gezonde positie verkeerd.
Dat het niet normaal is dat je man, vriend of partner je slaat, schopt of bespuugt.
Het is vrouwonwaardig. Daders zouden zwaar gestraft moeten worden is mijn mening want zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Een dader meenemen in de therapie? Hem pamperen en vertellen dat hij een mindfulness cursus moet gaan volgen om zo zijn agressie in toom te houden?
Niet mjin idee van het bestrijden van huiselijk geweld.
Hoge boetes en een behoorlijke gevangenisstraf mogen van mij ingevoerd worden.
Tot die tijd
Het geweld kan stoppen als je aangifte doet en wij weten dat het heel zwaar is maar uiteindelijk helpt het je.
Op weg naar een beter leven. En dat is alle vrouwen gegund.
