Ik heb een rotzooi gemaakt van mijn leven
Els (fictieve naam) schreef ons haar verhaal en het is geen mooi verhaal. Ze wil haar levensverhaal anoniem met ons delen.
Van een gelukkig huwelijk naar een verslaving aan 3MMC
Ik had een redelijk huwelijk en kreeg uiteindelijk drie kinderen. Twee jongens en een meisje.
Ons huwelijk was nooit perfect. Er waren altijd wel ruzies en ik kon de kinderen met geen mogelijkheid aan.
Mijn man hield zich alleen bezig met zijn werk en als hij thuis kwam dan ging hij direct met zijn muziek bezig.
Na verloop van tijd zorgde ik minder voor de kinderen. Van de zeven dagen schotelde ik ze vijf dagen een boterham met kaas voor. Ik deed amper boodschappen en werk kon ik niet houden. Ik viel keer op keer uit.
Mijn man werd de situatie zo zat dat hij vertrok. We gingen scheiden.
Mijn huis was een puinhoop
Toen mijn man vertrokken was, ging ik meer uit. De oudste zorgde voor de andere twee kinderen en ik was bijna dagelijks in het cafe te vinden. Het boeide mij allemaal ook niet zo.
Mijn huis was een puinhoop. Overal lag wasgoed en mijn keuken was niet om aan te zien. Omdat ik geen werk kon houden belandde ik in de bijstand en moest eens per week naar de voedselbank.
Wij hadden namelijk schulden opgebouwd tijdens ons huwelijk en die moesten afbetaald worden. Wij leefden dus van weekgeld.
Toch presteerde ik het om dagelijks naar het cafe te gaan. Ik liet anderen voor mij betalen.
Jeugdzorg kwam elke week
Vanwege diverse meldingen door buren greep jeugdzorg in. Het meisje van jeugdzorg kwam elke week controleren en ik kon niet anders dan een start maken met het schoonmaken van mijn huis.
Ook kreeg ik de opdracht om van de zeven dagen in ieder geval vijf dagen te koken. Ik deed mijn best.
Na een jaar of drie had ik het allemaal weer een beetje op de rit. De oudste was inmiddels 19 jaar; hij vertrok uit huis en ging bij zijn vader wonen.
De tweede ging op haar 18e naar begeleid wonen.
En dus bleef de jongste over. Hij besloot bij mij te blijven wonen omdat hij zich zorgen maakte over mij. Hij maakte zijn MBO administratief af met succes.
Uiteindelijk hadden wij alles weer op orde en vertrok jeugdzorg met stille trom in het vertrouwen dat het nu allemaal wel goed zou blijven gaan. Ze moesten eens weten.
Ik maakte weer een rotzooi van mijn leven
Het leek allemaal redelijk goed te gaan. De jongste werkte inmiddels bij een papierfabriek en ik werd afhankelijk van zijn inkomen.
Hij betaalde € 400,00 kostgeld, de huur en de energierekening. Ik organiseerde feestjes met vrienden bij mij thuis en van het één kwam het ander. Ik had geen werk, dus wat moest ik anders?
Teveel feestjes, te weinig huishouden en ik verviel in mijn oude gedrag.
Bovendien raakte ik verslaafd aan 3MMC. Het is hier op elke hoek van de straat te krijgen.
De bijdrage van mijn zoon was niet voldoende en voor wat snelle sex kon ik toch in mijn behoefte van de drugs voldoen.
De geruchten gaan snel in deze stad en het duurde dan ook niet lang voor het sociaal werk bij mij aanbelde.
Mijn familie wilde inmiddels niets meer met mij te maken hebben.
Sociaal werk komt nu regelmatig langs
Het is nu 2021 en mijn leven is nog steeds een rotzooi. Soms denk ik wel eens hoe dit allemaal zo heeft kunnen gebeuren want mijn ouders waren ontzettend proper.
Ik neem mij altijd voor om de volgende dag het allemaal beter te gaan doen maar als die dag dan is aangebroken heb ik nergens zin in.
Mijn jongste onderhoudt mij en zal niet vertrekken omdat hij zich zorgen maakt om mij. Dat waardeer ik dan wel.
Ik maak een sociaal praatje met de maatschappelijk werker maar eigenlijk heeft dat geen enkele zin.
Vijftig jaar oud. Ik leg mij neer bij de situatie
Ik ben nu vijftig jaar oud en heb mij neergelegd bij deze situatie. Ik kan het simpelweg niet opbrengen om mezelf een schop onder de kont te geven.
Het huis is een rotzooi. Mijn zoon kookt. Ik laat de honden niet uit maar laat ze hun behoefte in de tuin doen.
Ik moet eerlijk zeggen dat corona er ook geen goed aan doet. Misschien gaat het beter als wij uit deze pandemie komen; ik weet het niet.
Van de verslaving kom ik niet af, dat weet ik zeker. Dat kan alleen maar als ik echt hulp ga zoeken. Bovendien: ik vind het lekker om 3MMC te gebruiken als er een feestje is.
Wat anderen van mijn leven vinden moeten ze zelf weten. Het is ook zoals het is. Ik vind het wel prima zo.
NB: hulp nodig bij een verslaving? Surf dan naar de site van Jellinek
