Het thema van dit jaar: Vrouw-Man solidariteit, de kracht voor verandering
Traditionele rolpatronen en genderspecifieke verwachtingen
Mannen worden opgeroepen om op te staan en zich hard te maken voor emancipatie, omdat er talloze voorbeelden te noemen zouden zijn waarbij vrouw en man ongelijkwaardig behandeld worden. Neem bijvoorbeeld geboorteverlof en ouderschapsverlof. Met alleenstaande mannen wordt er amper rekening gehouden en parttime werken is voor veel mannen onmogelijk. Dus ook mannen hebben baat bij de emancipatieproces.[1]
Gelijkwaardigheid of absolute gelijkheid?
Als lid van de Ahmadiyya Moslim Vrouwenorganisatie wil ik hierop ingaan: Mensen zijn geen identieke eenheden. Het feit dat we vergelijkbaar zijn, betekent ook dat we niet hetzelfde zijn. We zijn geen verwisselbare stukjes sociale machinerie. Mannen en vrouwen hebben verschillende unieke fysieke en emotionele krachten en met het oog hierop hebben zij specifieke rollen in het leven. De rollen zijn geen kwestie van superioriteit of inferioriteit, maar een kwestie van natuurlijke capaciteiten en goed functioneren zoals Hazrat Mirza Masroor Ahmad, het internationale Hoofd van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap zo mooi heeft uitgelegd[2]. Beiden zijn even belangrijk en de rollen zijn niet exclusief of star. Verder is gelijkheid niet gebaseerd op een politieke ideologie, maar op de realiteit van de verschillen en wederzijdse afhankelijkheid van mannen en vrouwen. Als mannen en vrouwen zijn we ontworpen om elkaar nodig te hebben, niet om elkaar te kopiëren (trachten hetzelfde te worden). Omdat velen afgeweken zijn van goddelijke opzet en intentie, is dit de belangrijkste reden waarom de moderne cultuur zo in conflict is geraakt over gelijkheid van mannen en vrouwen.
Wat is gelijkheid?
Om dit probleem te begrijpen, moeten we eerst bepalen wat het werkelijk betekent om gelijk te zijn? Hebben we het over gelijkwaardigheid of over absolute gelijkheid als het gaat om genderverhoudingen? Als we het hebben over absolute gelijkheid, moet het duidelijk zijn dat veel (misschien alle) atheïsten, secularisten en feministen geen absolute gelijkheid van geslachten voorstellen. Vrijwel iedereen erkent dat de twee geslachten verschillend moeten worden behandeld in ten minste sommige levensactiviteiten. Neem bijvoorbeeld sporten. Als absolute gelijkheid het doel was in de sport, zouden we toernooien hebben waarin mannen en vrouwen samen of tegen elkaar spelen. Maar dit is niet het geval, omdat er geslachtsverificatie tests plaatsvinden om er zeker van te zijn dat er geen ongelijkheid is door een man die zich voordoet als een vrouw in een bepaalde sport te laten spelen. Hier zou ‘gelijkheid’ worden gedefinieerd als vrouwen die tegen vrouwen spelen voor een gelijk speelveld. Als gelijkheid absoluut was geweest, zouden dergelijke tests niet hebben bestaan. Hun bestaan laat zien dat we het er allemaal over eens zijn dat mannen en vrouwen van nature verschillende neigingen, vaardigheden, sterke punten en persoonlijkheden hebben.
Vrouwen dienen derhalve meer op te staan voor hun rechten die zij missen, en daarvoor dienen zij met daadkrachtige en overtuigende oplossingen te komen, waarbij de overheid de aangedragen oplossingen zeker niet over het hoofd zal zien.
Voor meer informatie kunt u de volgende website bezoeken:
https://ahmadimoslimvrouwen.nl/
Henna Maryam Ikhlaf is ambtenaar, lokaal voorzitster van de Ahmadiyya Moslim Vrouwenorganisatie en lid Ahmadiyya Moslim Schrijversgilde