Alleenstaande moeders met puberende kinderen

Alleenstaande moeders hebben het soms zwaar

Dat feit is wel duidelijk. Het alleen moeten opvoeden van je kinderen zorgt soms voor veel hoofdpijn, laten we eerlijk wezen.
Maar soms dreigen de zaken ook uit de hand te lopen en om dan contact te krijgen met de gevestigde jeugdhulpverlening blijkt soms nog een hele strijd (erbij).
Het bereiken van de jeugdhulpdiensten kan in de avonden en in de weekenden een ware crime zijn: doorgaans zijn zij te bereiken tot 17.00 en als je geen lopend traject hebt bij de jeudhulp dan kun je het helemaal schudden en wordt je doorverwezen naar de gemeente.

Wat te doen in geval van crisis?

Maar wat doe je als er crisis in huis is? Als je puber me de deuren smijt, of spullen kapot gooit. Je uitscheldt, je dreigt met slaan of roept weg te lopen?
En nee, dit is niet extreem. Dit soort zaken zijn aan de orde van de dag bij veel alleenstaande moeders.
Het feit dat er zo weinig over gesproken wordt ligt natuurlijk in de taboe sfeer.
Je gaat als moeder toch niet je vuile was buiten hangen?
Vaak overheerst de schaamte.

Maar al ben je de schaamte voorbij, dan is het in de crisistijd echt lastig om goede hulp te vinden en als je geen lopend traject hebt bij jeugdhulp of -zorg dan ben je vaak op jezelf aangewezen.
Want waar kun je terecht op vrijdagavond? Wie moet je bellen?

Voorbeelden van hoe het mis kan gaan

Een voorbeeld is de moeder die met een honkbalknuppel in de keuken stond en een knallende ruzie had met haar puberzoon.
Niemand was te bereiken, de gemeente waa dicht, jeugzorg vierde ook al weekend.
Uit nood heeft deze moeder de politie gebeld maar hun antwoord was: “Probeer met uw zoon te praten”.
Er kwam geen hulp vanuit deze instanties en een buurvrouw die het allemaal hoorde schoot te hulp.

Een tweede voorbeeld is van een meisje van 15 wat mishandeld werd door de stiefvader. Ze liep weg van huis en ging naar een kennis.
De kennis probeerde op Goede Vrijdag de jeugdhulp te bereiken, zonder resultaat.
Na heel veel telefoontjes lukte het de kennis om iemand telefonisch te bereiken en de mededeling was: “gordijnen sluiten, deur op slot en wij komen dinsdag bij u langs”.
Blijkbaar werkt het ook niet tijdens feestdagen.

Dit zijn slechts 2 schrijnende voorbeelden.

Whatsappgroep voor alleenstaande moeders met puberende kinderen

In Steenwijk zijn twee alleenstaande moeders die nu een whatsappgroep hebben aangemaakt speciaal voor alleenstaande moeders met pubers.
Ervaringsdeskundigen want ook zij liepen tegen de bureaucratische muur op en met elkaar hebben zij bedacht dat het anders moet.

In deze groep zijn alleenstaande moeders uit heel Nederland welkom. In de groep kun je je ei kwijt of kun je advies geven aan een andere moeder.
Je kunt elkaar bellen, een luisterend oor zijn of bieden. Eenvoudiger kan het niet!
En het allermooiste is: de vrouwen in de groep zijn wel na 17.00 uur bereid je te woord te staan. Ook in het weekend.
Zo proberen ze de druk van de ketel te halen als andere moeders echt in een crisissituatie zitten.

Voor en door moeders: lotgenoten onder elkaar?

Natuurlijk is het een doekje voor het bloeden, maar in een crisis is dit echt noodzakelijk wil het in de thuissituatie niet helemaal uit de hand lopen.
Noem het een lotgenotengroep.
Alhoewel de moeders, de initiatiefneemsters, liever praten over het positieve effect van de groep en dan lotgenoten niet helemaal op zijn plaats is.

Aansluiten?

Ben jij alleenstaande moeder met puberende kinderen? dan ben je welkom aan te sluiten.
Je leest meer onder deze blog of je surft naar de site van VIPS-Steenwijkerland

Hoe werkt het