In deze serie nemen we je mee over de grens: van de straten van Paramaribo tot de pleinen van Islamabad. Wat betekent 8 maart voor vrouwen wereldwijd? Hoe wordt het gevierd? Welke strijdpunten zijn actueel – en wat kunnen wij daarvan leren? Deze blogs worden niet alleen gelezen, maar ook bewaard. Ze maken deel uit van het digitale erfgoed van Nederland, gearchiveerd door de Koninklijke Bibliotheek. Daarmee is deze serie niet alleen voor vandaag – maar ook voor morgen.
Internationale Vrouwendag in Suriname
“De strijd van vrouwen in Suriname: zichtbaar, krachtig en vol betekenis”
Hoe wordt Internationale Vrouwendag in Suriname gevierd?
In Suriname is Internationale Vrouwendag een gevestigde dag van erkenning én activisme. Jaarlijks vinden er evenementen plaats in Paramaribo en andere steden, georganiseerd door vrouwenorganisaties, vakbonden, culturele instellingen en soms ook door de overheid. Denk aan lezingen, tentoonstellingen, marsen, radio-uitzendingen en themadagen op scholen.
De dag wordt vaak aangegrepen om zichtbaarheid te geven aan thema’s als huiselijk geweld, economische zelfstandigheid, de rol van vrouwen in de politiek en de situatie van inheemse en marronvrouwen. Opvallend is dat ook jongeren steeds vaker deelnemen aan discussies en creatieve uitingen rond 8 maart.
Thema’s en uitdagingen
Hoewel vrouwen in Suriname wettelijk gelijke rechten hebben, bestaan er nog veel obstakels:
Geweld tegen vrouwen komt veel voor, vaak zonder juridische consequenties.
Economische afhankelijkheid maakt vrouwen kwetsbaar.
De representatie van vrouwen in de politiek blijft laag, ondanks positieve voorbeelden zoals Jennifer Geerlings-Simons (ex-parlementsvoorzitter).
Ongelijkheid in toegang tot onderwijs en zorg, met name buiten Paramaribo.
Historische context
Internationale Vrouwendag wordt al sinds de jaren ’80 zichtbaar gevierd in Suriname. In de beginjaren lag de nadruk vooral op bewustwording en juridische gelijkheid. De Surinaamse vrouwenbeweging, gevormd door onder andere de Nationale Vrouwenbeweging (NVB) en de Stichting Wan Okasi, speelde een belangrijke rol in het organiseren van bijeenkomsten en trainingen. Inmiddels is de viering breder en diverser geworden.
Stem uit Suriname
“Vrouwendag is voor mij geen feestdag, maar een vechtdag. Elke keer dat wij samenkomen op 8 maart, herinneren we de samenleving eraan dat wij recht hebben op veiligheid, werk en respect.”
– Cynthia, maatschappelijk werker in Paramaribo
Wat kunnen wij leren?
De viering van vrouwendag in Suriname laat zien dat een relatief klein land met beperkte middelen een krachtige beweging kan neerzetten. Het benadrukt het belang van intersectionaliteit: vrouwenrechten zijn ook een kwestie van cultuur, afkomst en klasse. Bovendien is het inspirerend hoe maatschappelijke organisaties samenwerken met onderwijs en cultuur om jongeren te betrekken bij het onderwerp.
