Mannen, jullie zijn ook aan zet…
In de aanloop naar Internationale Vrouwendag op zaterdag 8 maart aanstaande, valt het me op dat er vooral vrouwen actief lijken te zijn met dit thema. En dat vind ik een gemiste kans, zonde! Het is geen “vrouwenprobleem” maar een maatschappelijk probleem, die ons allen treft.
Help! We gaan terug in de tijd.
Internationale Vrouwendag blijft relevant omdat we successen van vrouwen willen vieren, nu en in het verleden. Want laten we eerlijk zijn: zonder hen hadden we nog steeds in een wereld geleefd waar vrouwen geen stemrecht hadden, geen eigen bankrekening mochten openen of waar een vrouwelijke arts een exotisch begrip was. En terwijl we het vieren, moeten we ook alert blijven. Want als we niet oppassen, rollen we zo terug de geschiedenis in, denk aan de abortuswet die in bepaalde landen opnieuw ter discussie wordt gesteld.
De feiten met betrekking tot de zorg.
Ziek? Mannen hebben een betere kans op een snel herstel dan vrouwen. Vrouwen krijgen te maken met structurele ongelijkheid in de zorg, wat leidt tot verkeerde of vertraagde diagnoses en meer bijwerkingen van medicijnen. Circa 80% van de mensen met onverklaarbare klachten is vrouw en dat is geen toeval. Medicatie wordt nog steeds vooral op mannen getest.
Hart- en vaatziekten? Vrouwen hebben 3 keer meer kans om binnen een jaar na een hartinfarct te overlijden dan mannen.
Medicatie: Vrouwen ervaren 2 keer vaker bijwerkingen omdat medicijnen vaak op mannen zijn getest.
Endometriose: (1 op de 10 vrouwen) krijgt minder aandacht dan prostaatziekten, ondanks een vergelijkbare prevalentie. Kortom, als je een baarmoeder hebt, mag je blijkbaar blij zijn als er überhaupt een arts luistert.
Zorgkosten: In 2015 waren de zorguitgaven voor vrouwen €9,9 miljard hoger dan voor mannen, mede door gebrekkige genderspecifieke zorg.
(bronnen: UMC, nota PVDA aandacht voor sekse- en genderverschillen in de gezondheidszorg)
Verdeling van onbetaald werk, de vrouw trekt aan het kortste eind.
De ongelijke verdeling van onbetaalde zorgtaken tussen mannen en vrouwen heeft aanzienlijke economische en maatschappelijke gevolgen. Vrouwen besteden gemiddeld 26,5 uur per week aan onbetaalde arbeid (o.a. mantelzorg en het huishouden), terwijl mannen hier 17,4 uur aan besteden. Bij jonge ouders is dit verschil nog groter: moeders besteden 36 uur per week aan zorgtaken, vaders 21 uur (CPB).
Deze scheve verdeling beïnvloedt de arbeidsparticipatie van vrouwen. Veel vrouwen werken in deeltijd of stoppen met betaald werk om zorgtaken op zich te nemen. Dit heeft directe gevolgen: minder carrièrekansen, minder economische zelfstandigheid en uiteindelijk een lagere pensioenopbouw.
Dit heeft niet alleen gevolgen voor de individuele inkomenspositie van vrouwen, maar ook voor de bredere economie. Het Instituut voor Publieke Economie berekende dat onbetaalde zorgarbeid in Nederland een economische waarde heeft van 215 miljard euro(!) per jaar, wat neerkomt op een kwart van het bruto binnenlands product. Een eerlijkere verdeling van zorgtaken kan al deze negatieve effecten verminderen en bijdragen aan een meer gelijkwaardige en welvarende samenleving.
Er worden meer vrouwen vermoord door hun (ex)partner dan in de georganiseerde misdaad.
In een interview van Saskia Belleman met Buitenhof gaf zij aan dat er meer vrouwen overlijden door geweld van hun (ex)partner dan er mensen worden vermoord door de georganiseerde misdaad. In Nederland is femicide een ernstig probleem, waarbij gemiddeld elke acht dagen een vrouw wordt vermoord, vaak door een (ex-)partner. Nederland heeft de hoogste femicide-cijfers in Europa.
Verminderde Economische groei.
Het gebrek aan volledige vrouwenemancipatie in Nederland heeft aanzienlijke maatschappelijke en economische kosten. Een belangrijk aspect hiervan is de loonkloof tussen mannen en vrouwen. Vrouwen verdienen gemiddeld ongeveer 20% minder dan mannen, wat niet alleen leidt tot individuele inkomensverschillen, maar ook tot een verminderde economische groei door onderbenutting van het vrouwelijk potentieel.
En wat nu?
Beste mannen spreek je uit voor gelijke rechten voor mannen en vrouwen en bij voorkeur niet alleen op 8 maart. Denk aan jullie moeders, vrouwen en dochters. Je gunt je moeder toch goede medische zorg. Je vrouw een salaris dat net zo hoog is als dat van haar mannelijke collega. Je dochter een toekomst waarin ze financieel onafhankelijk kan zijn? Mooi. En wat gaan we er nu samen aan doen?
Liefs, Paula
